ငါတုိ႕ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြ ၿပန္ေပးလွည့္ပါ

ေဆးတခြက္ကုိ အားပါးတရ ေမာ့ေသာက္ၿပီးမွ
အဆိပ္မွန္းသိရတဲ့ အၿဖစ္ကုိလည္း
ငါတုိ႕တခါၿပန္မလုိခ်င္ဘူး.....
ေခ်ာက္တခါ၊ ေခ်ာ့တလွည့္
အေပၚယံ သကာရည္သုတ္လိမ္းထားတဲ့
စကားလုံးေတြနဲ႕လည္း
ထပ္ၿပီးမလွည့္ဖ်ားပါနဲ႕ေတာ့...
ကယ္တင္ရွင္ၾကီး အၿဖစ္နဲ႕တမ်ဳိး
ေစတနာရွင္ၾကီး ၿဖစ္တလွည့္နဲ႕... 

ငါတုိ႕ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြကုိ
မဖမ္းစားပါနဲ႕ေတာ့......
လက္တဆုပ္စာေသာ လူတစ္စု
" စိန္စီေသာည " ေတြကုိ ေပ်ာ္ေမြ႕ႏုိင္ဖုိ႕
မိသားစုေတြနဲ႕ အနာဂတ္ေတြကုိရင္း
ကံတရားနဲ႕ အေလာင္းအစားလုပ္ၿပီး
ကမၻာအႏွံေၿခဆန္႕လုိ႕
ေရၾကည္ရာ ၿမက္ႏုရတဲ့(ကြ်န္ဘဝ) အၿဖစ္မ်ဳိးေတြကုိလည္း
ငါတုိ႕ မလုိခ်င္ေတာ့ဘူး.........
ေအးခ်မ္းၿပီး စိတ္ရွည္သီးခံႏုိင္လြန္းတတ္တဲ့
ငါတုိ႕ရဲ႕ ပင္ကုိယ္ဂုဏ္သတိၱေတြကုိလည္း
လူတစ္စု ဖင္ခုထုိင္ခဲ့တာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားခဲ့ပါၿပီး.......
" ညီေလး အစ္ကုိတုိ႕နဲ႕ ခဏလုိက္ခဲ့ပါ " ဆုိတဲ့
ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကုိ
တလူလူတက္ေနတဲ့
ငါတုိ႕ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြနဲ႕ အနာဂတ္ေတြ
ပိတ္ေလွာင္ခံခဲ့ရေပါင္းလည္း မနည္းခဲ့ၿပီး...
ၿမဳိ႕စားၾကီး(ေနဘုန္းလတ္ @ ဘုန္းဦးေမာ္) ေၿပာသလုိပါဘဲ
" ငါတုိ႕ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ အႏုပညာကုိ
အက်ဥ္းခ်ထားလုိ႕ မရႏုိင္ခဲ့ပါဘူး ..."
လက္တဖက္က မုန္႕ ၊ လက္တဖက္က တုတ္
ထူးမၿခားနား ပတ္ပ်ဳိးကုိတီးလုိ႕
၉၀ ၿပည့္ရတု အမွတ္တရ တခန္းရပ္ၿပဇတ္ေတြကုိလည္း
ငါတုိ႕တခါၿပန္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး.....
( ၁၉၉၀ ၿပည့္ႏွစ္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကုိ ၿပန္ေတြးေနမိေလရဲ႕)
ဒီတၾကိမ္ေတာ့
" ဝင္စုိ႕ ၊ ထြက္စုိ႕ " မေအာ္ေၾကး.....
" ဘြားေတး " မပါေၾကး......
ေၿခထုိးမခံေၾကး...
ယွဥ္ၾကရေအာင္လား...
ငါတုိ႕ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြ............
ငါတုိ႕ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြ..........
ငါတုိ႕ရဲ႕ အၿဖဴေရာင္တိမ္တုိက္ေတြ......
ငါတုိ႕ရဲ႕လက္ေတြနဲ႕ ဖန္တီးႏုိင္ခြင့္ရွိရမယ္.....

္ၿမဳိ႕စားၾကီး ေနဘုန္းလတ္ ႏွင့္ အိမ္ၿပန္ခြင့္ရသူမ်ားကုိ ဂုဏ္ၿပဳပါ၏

ေအာင္ေဇာ္ ခံစားသည္ (Written by AUNG ZAW )